top of page

Onze dirigent: Lode Tooten

Hoe wordt een verzameling zangers een koor? Dankzij de dirigent. Die smeedt alle stemmen samen tot één klank – degene die hij voor ogen (of oren) heeft.

 

Dat geldt zeker voor Scala Vocale. Want onze primus inter pares was erbij vanaf het prille begin. Zijn muzikale parcours en artistieke visie zitten in ons DNA.

Lode Tooten: dirigent van Scala Vocale

Diepe wortels

 

Zelf houdt hij stug vol dat hij een Battelaar is. Toch is Lode net zo Mechels als de Sint-Romboutstoren, een glas Gouden Carolus of … Scala Vocale.

 

Zijn muzikale genen gaan generaties terug. Vader Jef Tooten was al een vaste waarde in het Mechelse muziekleven. Hij zong onder meer bij het Con Amore-koor van Willy Van Innis, waar ook Lode zijn eerste koorervaring opdeed.

 

Als dirigent blijft Lode zijn lokale leermeesters trouw. Door de jaren heen bracht Scala Vocale geregeld werk van Mechelse componisten zoals Jos Lerinckx, Gaston Feremans, Raymond Schroyens en Willy Van Innis.

Lode Tooten: dirigent van Scala Vocale

Brede kijk

 

Lodes eerste instrument was de piano. Daarna volgden – hou je vast – klavecimbel, cello, bugel, saxofoon, slagwerk én beiaard.

 

Een muzikale duizendpoot dus. Die bovendien moeiteloos switcht tussen genres. Als percussionist ging Lode onder meer aan de slag bij het groot symfonieorkest van BRT-RTB, het orkest van Louis Neefs en andere Vlaamse vedetten, folkgroepen zoals Hydra en Navadat, en de jazzformatie Nine-2-Twelve.

 

Ook als dirigent zette hij zich aan het hoofd van een waaier van ensembles: van koren en operettegezelschappen tot harmonieën, fanfares en brassbands.

 

Waar hij tussendoor nog de tijd vindt om muziekantroposofie te doceren, de rol van kerkorganist op te nemen en doedelzak te leren? Daarnaar hebben ook wij het raden. Bij Scala Vocale weten we alleen dat hij elke maandagavond  voor ons staat. En dat we als koor profiteren van zijn rijke muzikale achtergrond.

Lode Tooten: dirigent van Scala Vocale

Gezonde ambitie

 

Wat Lode nog het meest typeert? Zijn drang naar altijd dat tikkeltje meer. De noot die nóg iets zuiverder moet. Het programma  dat nóg wat gewaagder mag.

 

Toegegeven, zo’n dirigent voert zijn koor en muzikanten wel eens naar de rand van de wanhoop. Maar hij leidt hen ook voorbij hun ingebeelde grenzen, naar muzikale glansprestaties. Luister maar.

bottom of page